Robert Brandon Eclipse

Ilık bir yağmur başlamıştı.Geceden beri sürüyordu bu yağmur.Artık sıkıntı vermeye başlamıştı.Yatakhanenin penceresinden dışarıya baka baka ruhu bunalmıştı Edward'ın.Soluklaşmıştı iyice rengi.Gece'den beri uyumadığı için gözlerinin altı morarmıştı.Pazar günleri okulun olmaması sayesinde bazı geceleri tek başına geçirebiliyordu.Güneş yeni yeni altın saçaklarını gönderiyordu çevreye.İçerde horlayan öğrencilerin ve yağmurun sesi de olmasa Edward dünyanın durduğunu söyleyebilirdi.Güneş sanki bugün biraz ürkekti.Altın saçaklarını çok ağır yayıyordu.Bu da demek oluyorduki herkes biraz daha uyuyacaktı.Edward yatakhanenin içindeki horultuların azaldığını düşünüyordu ki horultular artmaya başladı.Hatta uğultuya dönüyordu.Alt ranzadan gelen uğultular kulaklarını tırmalıyordu.Alt ranzadaki arkadaşının adı Robert'tı.Yastığını ona doğru fırlattı.Yastık horlamasını yarıyarıya indiriyordu artık.Robert'ın ailesine acımaya başlamıştı.Her gece çığlıklar içinde yatmak.Biraz kıkırdadı ama sessiz olmaya çalıştı.Kimseyi rahatsız etmek ve kendi huzurunu bozmak istemiyordu.Onların uyanması kendinin de kalkıp giyinmesinin yaklaştığını gösteriyordu.Çünkü bütün arkadaşları papağan gibi aynı şeyi tekrarlıyorlardı.'Gelmiyor musun?'Edward kimseyi kırmak istemediğinden artık söyletmeden bunu yapıyordu.

Dışarıya tekrar baktığında yağmur durmak üzere diyebilmek istemişti ama yağmurun şiddeti gündüz gözüne iyice artmıştı.Edward şimsekleri görmeye başladığına bile yemin edebilirdi.Şimşekler çaktıkça herkes birer ikişer uyanıyordu.Sonunda herkes uyanmıştı ama kimse gitmek istemiyor gibiydi.Uzun bir sessizlik oldu yatakhanede.Edward sessizliği bozmak istercesine:
-Günaydın.
Dedi.Sonra ranzadan aşağıya indi.Yere ayak attığında yerin buz gibi soğuk olduğunu fark etti.Yüzünü buruşturdu:
-Müdür galiba dilekçe bekliyor.Yerler buz gibi.Bizim ölmemizi mi istiyorlar ne?
Dedi.Terliğini dolabından çıkardı ve tam giyecekken yerlerin ısıtılmaya başlandığını fark etti.Sonra gülerek:
-Birileri sesimi duydu galiba.
Dedi.Sonra onu kimsenin kaale almadığını fark edince terliğini dolaba tıktı.Üstüne giyeceği cübbesini çıkardı.Okulun tatil olduğu günlerde cübbe giymek çok mantıksız geliyordu.Bu sırada Geniş yatakhanenin geceden kalma loş ışığının söndüğünü fark etti.Ayakkabısını çıkardı.Terliğini yerine tıktı.Üstünü hızlıca değişti.Ayakkabısına geçirdi ayaklarına.Yatakhanenin kapısını sertçe kapattı ve ortak salona doğru ilerlemeye başladı.Merdivenlerden birer ikişer iniyordu ki ayağı takıldı ve sendeleyerek yere düştü.Aklından'' Neyseki ortak salonda kimse yok'' diye düşündü.Bu sırada düştüğünde kolunun korkuluklardan sıyrılıp kanadığının farkında değildi.Gayet rahat bir biçimde ortak salondaki dolapta bulunan tatlılardan yemeye başladı.Kahvaltı yerine iyi oluyordu.Hergün yulaf ezmesi yemekten bıkmıştı.Bu sırada kan yere damlıyordu ve ortak salonu kan izleri ile dolduruyordu.Tatlısını yerken bir tanesi yere döküldü ve almak için eğildiğinde yerdeki kan izlerini gördü ve bir çığlık attı.Herkes yerinden fırlamıştı.Edward ise kolunun kanadığını yeni fark etmişti.Çok utanıyordu.Kimse görmden tatlıları ve kaşığı yeni alevlendirilmiş sönümeye attı.Kaşık erimeye başlamış ve tatlılar yanıyordu.Direk Tuvalete doğru koştu kolunu sildi ve cebinde geçen aydan kalma yara bandıyla kesiği sardı.Oradan doğru Büyük salona gitti.

Out:Lütfen Edward ismine takılmayın.Alacakaranlık hastası değilim.O yazılmadan önce benim böyle bir ismim vardı.En eski rlerimden.Başka bir sitede de var.İsteseniz kanıtlarım.Çok kötü ve hatalı bir rpg gibi eğer uanım çok çok düşük gelirse yeniden yazarım.

Önemli değil.Zaten şu an yazamam.Yazdığım zaman da zaten birkaç gün geçmiş olur.85 i geçmesi yeterli.Geçmeyecek gibi ama...

Siz bilirsiniz...

--------------

Betimleme : 15/30
Betimleme hiç yok değildi; ama epey azdı. Çevreyi kafamda pek oluşturamadım. Betimlemeye daha fazla yer vermelisiniz.


Uzunluk : 15/15
Ne uzundu ne de kısa. Birazcık daha uzun olması daha güzel olabilirdi; ama bu da iyi.

Renk Uyumu : 13/15
Beyaz rengi kullanman hoş olmul; ama onun üstüne mavi pek yakışmamış. Konuşma için bir renk, anlatım için bir renk kullanman ise tam yerinde bir karar.


İmla : 10/20
Çok fazla hatan vardı. Örneğin "sönümeye" değil "Şömine" olacaktı. Ya da cümlenin ortasında yer alan "Geniş yatakhane..." değil "geniş yatakhane" olacaktı. "Neyseki" değil "Neyse ki" olacaktı. Ve böyle birkaç şey daha. Ayrıca, bir hikaye veya yazı yazarken noktalama işaretlerinden sonra bir boşluk bırakılır. Oysa sen hiç bırakmamışsın.

Yazı Akıcılığı : 10/20
Biraz sıkıcıydı. Değişik bir konuydu; ama fazla etkilenemedim. Sıradan bir anlatımla anlatmışsın. Biraz abartma veya benzetme kullansan, duygularını ortaya çıkarsan okuyucu olarak yazıya daha fazla bağlanabilirdim.

Sonuç: 63+2 = 65. Rp akademisine katılmak zorunda değilsin; ama katılsan iyi olur.